Het avontuur zit er alweer bijna op

Hallo allemaal!

Het was weer even geleden, maar daar zijn we weer. De laatste twee weekjes zijn ingegaan en het aftellen is nu echt begonnen.

Wanaka
Onze laatste blog hebben we vanuit Wanaka geschreven toen we in de regen zaten. Gelukkkig hebben we na deze regendag nog drie hele mooie dagen gehad in Wanaka! We hebben de Roys Peak bewandeld. Een flinke berg van 1578 meter. Hier hebben we ongeveer 6,5 uur over gedaan en dat was het zeker wel waard! Op het begin was het even zwaar, maar het uitzicht op de top maakte alles weer goed. Daar hebben we natuurlijk weer even de beroemde foto's gemaakt wat iedereen doet haha! Na deze vermoeiende dag hadden we onszelf maar even getrakteerd op een lekkere ijs bij Patagonia. Waar ze het allerlekkerste ijs ooit hebben!!

De volgende dag is Nikki gaan cayoningen en Loes gaan Mountainbiken. Het was een schitterende dag en samen met een ander meisje ben ik een speciale mountainbike track gaan doen. Er stond al dat het voor gevorderende was, maar wij dachten dat we dat wel konden. Nou dat was dus af en toe wel even angstig! De band was ervan geknapt helaas haha.

Het canyoningen was heel gaaf en heel mooi! Een canyon is eigenlijk een kloof in een berg met allerlei watervallen. Hier ga je dan door middel van abseilen, zwemmen, springen en klimmen naar beneden. Ik ging met alleen maar kiwi’s op stap. De groep waar ik het mee deed was een familie, ze hadden een gezinsuitje. Ik was dus even hun nieuwe dochter voor deze dag. In Nieuw-Zeeland is het best normaal om als klassenuitje of iets dergelijks te gaan abseilen. Iedereen had dus al ooit zoiets gedaan behalve ik. De eerste keer dat ik moest gaan abseilen was best spannend. Je klimt gewoon langs een rots af omlaag, door de watervallen heen. Hierna zijn we van rotsen afgegleden, we hebben een paar ziplines gehad. Het is allemaal natuurlijk en dat maakt het zo ontzettend gaaf! Als je het filmpje bekijkt krijg je een kleine indruk van hoe het was.

Queenstown
Na Wanaka was het tijd voor Queenstown! De backpackers stad van Nieuw-Zeeland. Hier zijn we natuurlijk de eerste avond meteen op stap gegaan. Hierdoor hebben we de dag erna niet zoveel gedaan behalve film kijken en puzzelen. En wat waren we blij met de gratis handdoek die we kregen in het hostel!! Eindelijk even geen kleine handdoek die we al 2 maanden gebruiken haha! Wie had dat ooit gedacht dat je zo blij kon zijn met een schone handdoek.

Verder hebben we de Ben Lomonds hike gedaan, de Ben Lomond is een berg van 1748m hoog. Dit was een hike van 8 uur, maar dat waren we ondertussen wel gewend. Op de top kwamen we Nikki's vriendjes tegen, helaas hadden ze honger en wilde ze Nikki's tas opeten.

De dag na de hike was het tijd voor de hoogste swing van de wereld, de Nevis Swing! Voor wie dit nog niet gezien heeft, er staat een leuk filmpje op Facebook. Het engste was toch wel om over de brug naar de cabine boven de afgrond te lopen. Daarnaast moesten we daar nog een half uur extra wachten omdat het weer te slecht was. Dat maakte het extra spannend! Daarna vonden ze ons aan de touwen vast en moest je gaan hangen op 140m boven een rivier! Uiteindelijk was het hartstikke gaaf en waren we blij dat we weer op het vaste land stonden haha! Natuurlijk zijn we die avond onze overwinning goed gaan vieren waardoor de dag erna weer extra zwaar was haha.

Nikki heeft ook nog de jetboat gedaan in Queenstown. Dit was vooral erg grappig om te doen! Op het begin was het eng, want hij rijdt gewoon echt bijna tegen de rotsen aan. Uiteindelijk had ik wel vertrouwen in de chauffeur en moest ik vooral heel veel lachen.

Deep South
Na Queestown was het tijd voor het diepe zuiden van Nieuw-Zeeland. Dit is echt een schitterend gebied. Hier hebben we de eerste dag de Milford Sound cruise gedaan. Milford Sound is een van de vele fiorden in het Fiordland nationaal park. We hadden erg veel geluk met het weer want het regent er 7 meter per jaar en wij hadden een mooie zonnige dag! Het was echt heel indrukwekkend en we hadden het geluk dat we ook nog een heleboel dolfijnen en zeehonden hebben gespot.

Na de cruise hadden we overnacht in Gunn's Camp. Dit was echt in the middle of nowhere zonder bereik en om 10u 's avonds ging alle stroom uit. Hierdoor hadden we wel echt een schitterend zicht op de sterrenhemel. We hebben nog nooit zoveel sterren gezien! Daarnaast is het ook bijzonder dat je je waterflessen gewoon kunt vullen in de rivier naast het kamp! 

De volgende dag was een lange rit richting Bluff waar we de ferry richting Stewart Island (een klein eilandje onder het zuidereiland) moesten hebben. Deze ferrytocht was geen pretje. Het was maar een klein bootje en de golven waren zo sterk waardoor heel de boot heen en weer ging. We waren blij toen we weer aan land stonden. Ze zeggen dat Stewart Island nog het echte Nieuw-Zeeland is. De eerste dag hadden we lekker weer en hebben we met 15 graden (!!!!) liggen bakken op het strand. In de avond zijn we bij de haven pinguins wezen spotten. Ze komen dan een voor een het water uit en kruipen achter de rotsen.Toen het donker was zijn we ook kiwi's gaan spotten. De enige die we daar hebben gezien, vind je in deze link.

Queenstown again
Na Stewart Island zijn we voor twee nachtjes weer naar Queenstown gegaan. Hier hebben we weer even genoten van de gratis handdoek en het uitgaansleven.

Mount Cook
Na een lange reis arriveerden we in Mount Cook. Mount Cook is 3724m hoog en is daarmee de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Deze is vernoemd naar James Cook die Nieuw-Zeeland heeft ontdekt. Dit klopt niet helemaal want eigenlijk heeft een Nederlander Nieuw-Zeeland ontdekt, maar hij was een beetje dom en kreeg ruzie met het Maori volk en is weer gauw terug gegaan naar Holland! In Mount Cook hebben we nog een mooie wandeling gedaan en 's avonds sterren gekeken wat erg mooi was!

Ome Frank
Vervolgens zijn we richting Christchurch gereden en zijn wij eruit gegaan in Rolleston, de stad waar de oom van Nikki woont. Daar zijn we erg goed opgevangen door Frank en Valerie en konden we lekker in het zonnetje genieten van een corona! Frank is nog net zo knap als vroeger en ook zijn innerlijk is zoals ik hem herinner. Het huis van Valerie en Frank hangt vol met familiefoto’s van ons, goed om te weten dat hij ons niet zomaar vergeet! ‘s Avonds heeft Jason ons rondgereden in zijn auto en heeft een deel van Christchurch laten zien.  

De volgende dag heeft Frank ons naar Kaikoura gebracht waar we op het moment zijn. In Kaikoura is natuurlijk een aantal maanden geleden een heftige aardbeving geweest. Aan het begin van onze reis waren alle wegen hiernaartoe dan ook afgesloten. Tegenwoordig kun je vanuit Christchurch wel in Kaikoura komen. De weg van het noorden naar Kaikoura is waarschijnlijk nog afgesloten tot het eind van dit jaar! Onderweg hebben we niet heel veel schade gezien. Alleen aan de zijkant van de wegen zie je het vooral en bijvoorbeeld de spoorweg ligt vol met rotsen. In Kaikoura zelf zijn er best veel gebouwen gesloten, omdat zij nog niet zijn goedgekeurd en dus niet begaanbaar zijn. Het is erg jammer maar door de aardbeving staat het toerisme op een laag pitje. In ons hostel en in de stad is het dus ook niet zo druk. Wij dachten hier nog even van het lekkere weer te genieten, wat helaas erg tegen valt. Het leuke nieuws is dat we morgenvroeg met wilde dolfijnen gaan zwemmen! Hier kijken we erg naar uit.

Na Kaikoura gaan we weer terug naar ome Frank en erna nog even naar een boerderij en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan! Tot snel allemaal!